29 Ekim 2008 Çarşamba

eskidendi, cok eskiden...


Çocukluğuma gittim bgn aniden hayvanat bahcesinin kapısından girerken.. İlkokul ya da ortaokul zamanlarımda her sömestr tatilinde Ankaraya gelirdik annemle ve her gelişimzde öncelik anıtkabir olmak üzere,hayvanat bahcesinede giderdik.Zeynep ' in elinden tutup gezerken ben annemdim Zeynepte ben nasıda cabuk gecmişti zaman.. Sora gercek yasıma gercek hayatıma döndüm belkide hep o yasta o umursamazlıkta kalmalıydım kimbilir..Bikez daha cocukları sevdigimin farkına vardım bendede olmalıydı bi tane kesinlikle..Agzından cıkan her kelime yüzümü güldürmeye yeter ya da herseyi bnden cok daha iyi bilmesi , şimdi bile böleyse merak ediyorum bizim cocuklarımızı dogar dogmaz konusmaya baslarlar sanırım:D
Panoraya gittik sonrasında uzun zaman olmustu sinemaya gitmeyeli ama öle cokta sinema meraklısı deilimdir hani bende.. Saw V izledik yani izlediler cnkü ben 2.yarıdan sonra iptal olup uyumusm ama orda uyudugum uykuyu gece yatagımda bile uyumadıgımı söleyebilirm..
ve işte yine aynı yerdeyim sırtımı yastıgıma yaslamıs dudaklarımın arasında sigaram , aklımda düşünceler , önümdede bilgisayar...
*Ömrümün daha kac günü ble geçicek cok merak ediyorum?!*

hadi sıra sendee**


**bi gereksiz özentilikler sezmeye basladım , ingilizce bilmedigi halde ingilizce cümlelerle karsı tarafa msj vermeye calısmalar fln gülsem mi , utansam mı bilemedim ... Laf yetiştrmek yerine kendini geliştirmeli insan..İlla ki evde oturucaksa bi kitap okunmalı, bi film izlenmeli , gazate okuyup bişiler ögrenmeli , etrafa cemkirmeyi degil.. Ya ben yanlışım , yanlış öğrendim herseyi , ya da sizler.. Ucuz olmayın artık , pencereyi açıp gerçek hayatla yüzleşmenin vakti geldi geciyo hadi biraz cesaret..!!

22 Ekim 2008 Çarşamba

yine yeni yeniden*


cok sevdigim okuluma gittim uzuuuun aradan sonra hiç özlememişim ama oonu farkettim yine özledigim tek sey iremle oturp millet hakkında abuk sabuk yorumlar yapıp amacsızca gülmekmiş meger..O kdr cok derse girdi ki irem onu beklemekten sıkıldım:DD
yedigim kazıkları anlattım teker tekeeer sırayla anlattıkca gözlerindeki büyüme arttıda arttı ..bi süre sonra saskınlıgımız gecer nede olsa ikimizde kazık yemeye alıskın insanlarız .. okuldan sora azcık karum merdivenleri yaptıkk daimi mekanımız nede olsa ücretsiz etrafı kesme potansiyeli var ordaa:)
her insan gbi bizde isterdik saat 20:00 oldumu aksam yemegimizi yiyip arkasından uzanıp tv fln izlemeyi ama yaştan olsa gerek ki hiç bu kdr duragan gecmio hayatımız..gecenin bi yarısında yedigmiz yemek ve içtigimiz sarapla yeniden dogduk sanki gerci sonrasında yapılanlar ve suratlardaki ifade oldukca sasırtıcı bi o kadarda komikti kimi zaman umutsuzluklara kapılsakta böle günlern ardından anlısılıo ki hayat gercekten yasamaya deger..:)



19 Ekim 2008 Pazar

kaybettim bugün kendimi hükümsüzdür*


hergün yeni birsey ögreniyor insan,baslayan hergün yeni bi ihanetin yeni bir sahteliğin habercisi.. ve ögrenilen her doğru,gecmişinde yasadıklarının yalan oldgunun esaslı bi kanıtı.. yasanılanların,gecirilen günlerin hepsinin bos oldgunun yüzleşmesi.. kime neye ya da hangisine inanmak gerektiginin içinde yarattıgı karmasıklık ve bugüne kadar yanındaymıs gibi görünenlerin bi anda kaybolması..herkesi kendin gbi görmenin , kendinmiş gbi düşünerek yaklasmanın , gereginden fazla güvenmenin ve yalan olabilicegini düşünmemenin sonuclarıyla başetmeye calısma..


** Sene 1994 ilkolkul ya da ortaokul(1999) zamanlarımızda arkadaslarımızdan ufak tefek zararsız darbeler gördgümüzde hemen ailelerimiz girerdi işin içine , okula gelinir müdürlerle konuşulur arkadaslara bidaha kızımla/oglumla görüşmiceksin diye öğütler verilir gerekirse velilerle bile görüşülürdü her nekadar hepimiz koyulan yasakları yıkıp devam etsekte arkadaslıklarımıza..
** Sene 2008 yas 21 yani artık kendi dogrularını belirlemenin kendi kararlarını verebilmenin , hayatta tek ve yanlız oldgunu , arkadaslıkların ailelerin sözüyle bitmicegi , içine yalanların, maddiyatın karıstırılmayacagı , yasanılanların yapılan fedakarlıkların bir kalemde silinmeyecegini yaş..



Zaman ilerledikce insanın kendini geliştirmedigini görmesi kadar korkunc bir gercek yoktur sanırım hayatta.. Seneler gecer ve dönüp arkana baktıgında aynı yerdesindir, yaptıkların düşündüklerin ve hayattaki amacın hala aynıdır , adam olucam diye basladıgın hayatta bi adım bile atamamıssındır.. Eskiden sahip olamadıklarına birden sahip olmanın sende yarattıgı sarhosluktur belkide seni bu duruma sürükleyen, kendin olmanı engelleyen ,ya da ruhunu satmana sebep olan..Sadece eski esyalarımı satabilirim ben eski degersiz işe yaramıcak esyalarımı , senin gibi duygularımı, yasadıklarımı değil üzgünüm.......