Bazen adin sıkılmak olur,öyle umarsizca gezersin sokaklarda. Yalnizliktir belki de sebebi...

Gercek sandigimiz oyle kucuk bir ruyadan ibaret(mis)

Bazen hayal kirikliklari oyle buyuktur ki... Uc noktalarin sonu asla gelmez...Hic bitmesini istemediginiz bir ruya olur karsinizda,ruya oldugunu da dusunmezsiniz kimi zaman "o" yasanilanlar gercek dunyanin ta kendisidir sizin icin taa ki bi gun birseyler sizi rahatsiz etmeye baslayana kadar. İnanmak istemezsiniz kimi zaman "amaaan kendi kuruntularim bunlar uzerinde durmaya demez"ler kovalar pesi sira aklinizi. Gecen guzel gunleri dusunmeye calisirsiniz bu dusuncelerden uzaklasmak icin,cunku onlar onceden size iyi gelirlerdi. Ne cok sey yasadiginizi,paylasmasi guzel bir suru aniniz oldugunu yeniden hatirlamak.. Ufak kirginliklari arkada birakmak icin,ise yarardi her zaman..Taa ki bir zamana kadar.. Artik gercekler caninizi acitmaya baslamistir,gozleriniz bir baska bakmaya baslamistir,ayaklariniz tekrardan yere basmaya baslamistir,artik gokyuzu sokaklar,el ele gezdiginiz parklar pembe renkte degildir. Sisli ruyalar gormeye baslamissinizdir,gulerek kalktiginiz yataktan artik grilerle uyanirsiniz sabahlari. Eskiye donmek istersiniz ama oyle uzak oyle uctadir ki gucunuzun yetmicegini bilirsiniz. Bunca dusuncelerin icinde hala degistiremediginiz bir gerceginiz vardir iclerde bir yerlerde. Ona olan sevginiz. O sevgiyle herseyi basabiliceginize inandiginiz zamanlar gelir gozunuzun onune. Size gore sevginin basaramicagi hicbirsey yoktur cunku. Bu zamana kadar oyle dusundunuz oyle yasadiniz cunku O yuzden zor gelir gercek sandiginiz ruyadan uyanmak. İki secenek vardir onunuzde; ya yasadiklarinizi arkaya donmeden geride birakip gitmek,ya da mucadeleye kaldiginiz yerden devam etmek.. Secim size kalir. Ya tamam,ya devam...

senden,benden,bizden..

Böyle ara ara bana geldiklerinde işe sıradan küçük bir değişimle başlamayı tercih  ediyorum.Mesela bu sefer ki lafta küçük ama benim için büyük bir değişim oldu.Uzun zamandır severek kullandığım sarı saclarımdan vazgecmek oldu benimkisi. Haftalarca ne renk yapacagıma karar veremeden herkese "sence?" soruları sorarak ortalarda dolanırken birgün kendimi kuaför  koltugunda buldum ve saçlarımı da kahverengi kıvamında.Başta biraz yadırgasamda şu an yeni saç rengimden oldukca memnunum.Yani zaman zaman ufak değişimler iyi gelebiliyor insana.Gelelim hayatın diğer yanlarına.. Haliyle yaz tatiliydi işti güçtü derken uzun zaman değil yazmak pc'yi açmak bile mümkün olmadı benim için.her zaman oldugu gibi birkaç bayat arkadaslık deneyimleri yaşamak zorunda kaldım arkada bıraktıgım zamanlarda.Bu zamana kadar asla kırılmayı küsmeyi aklımdan bile geçirmediğm ne zaman küssem bir şekilde mutlaka konusmaya basladıgım arkadaslıklarımı artık geride bırakmıs  bulunuyorum ve ilk defa pişman değilim. Neyse daha fazla üzerinde durup kendilerini daha fazla önemsemelerine izin vermek istemiyorum,bazen keske annemin düşünceleriniönemseyip degerlendirebilsem diyor bu konuyu kapatıyorum.

Önümüzdeki hafta sebebi ziyaretimiz gizli bir İstanbul planımız var Murat'la.Bakalım güzel bir sayfa baslayabilir her an bizim için.Özlemle beklediğim canımın gelmesine de şurda sayılı zaman kaldı denebilir,uzaktan yaşanan ilişkilere zaman zaman karşı gelmeme ragmen 1yılı aşkın süredir bazen iyi bazen kötü de olsa sonucta güzelliklerle dolu bir birliktelik yasıyoruz. Uzakta olmak,kimi zaman dokunamamak can sıkıcı olsa da aslında bazı duyguları daha anlamlı kılmaya yarıyor en azından benim düşüncem bu yönde.Şimdilik bu kadar,devamı ilerleyen günlerde.... Adios.

ne sevgiler geldi geçti gönlümden..

cok uzun aman oldu belki gercektn sevmeyelı belkide ben gercekten hiç sevmedim.suan farkındayım ki karsılıksız sevdigim tek canlı köpeğim... aklımdakileri öldürebildigim yok,öldürmeye her calıstıgımda birseyler cıkıyor öldürme diye,özledigim insanlar kapının bir ucundan basını gösteriyor,gitmeme izin verme ayse diyor.

kendimi sevmiorum,çünkü ben kendim kadar kimseyi sevemiyorum,belki sevebilsem eşitlenicek herşey.. Deniyorum olmuyor ya ben daha fazla seviyorum ya karsımdaki benden fazla..Aglamak en cıkarsız arkadasım oluyor bazı geceler..nedensiz sebepsiz öyle saatler geçtikce aglıyorum.. insanların bana yaptıkları benim insanlara yaptılarım vs hiçbirsey cıkmıyor aklımdan..kendimle kalmak istedigim günler geliyor peşi sıra. kalamıyorum..Çünkü biliyorum kendimle kalırsam,işin içinden cıkılmayacak noktalara gelecegiz..Unut kendini unut içindeileri ayse diyorum...

kendinle kaldıgın zamanlardaki gibi,aslında her zamankı gibi,tek basına cıkabilmeyi düşün her seyin içinden..bunca zaman ki beklediğin sadece sevilmekken,sadece sevilmenin de yetmediğini anladığın zamanlardan geçtin..Çok sevdin,sevilmedin.hiç sevmedin çok sevildin...Ve gözyaşların akarken seninle,yanında omadı hiçkimse..Anlatmaya calıstıklarını kimse anlamadı belkide,ya da yanlış anladı..kimse senin kalbinin gözünden görmeyi basaramadı..Güçlü olmak zornda oldugun zamanları,güçlü göründüğün zamanları görmek istemedi kimse..seni kimse bilmedi,sen onca insani bilirken..Anlatamadin kimseye herseyini,çünkü bilirdin eskiden,kimseye birsey anlatılmıcagını..Yasadıkca öğrendin,öğrendikçe nefret ettin insanlardan.. ve sana neden sevmiyorsun dendikçe,ben nefret ettim sevmekten demeyi öğrendin..

hoop ben geldim*

oooh be şöyle bi detoks arasından sonra kendimde blog yazmaya devam edebilme gibi bir istek buldum o yüzden yine elim klavyede blogspot için gidip gelmeye basladı.Yazmadıgın süre içerisinde olanları anlatsam muhtemelen yazarken uyur kalırım.O yüzden yeni bir baslangıç yapıp startı bugunden itibaren vermek istiyorum.Aaa ama yazmadıgım onca zamanda olan seylerden en önemlisi Maya adındaki köpeğim.Çok tatlı kim görse yemek ister o derece yani :)

Şimdi bugünlük bu kadar olsunçİlk günden hazırlıkle değilim uzun uzun yazmaya.Ama arayı acmıcam bu defa söz :)

Imperfection is beauty, madness is genius and it's better to be absolutely ridiculous than absolutely boring.

Bugün cok luzumsuz bir his kapladı içimi,beklemedigim ummadığım şeyleri hissettim derinden,belki de uzun zamandır kendimle yalnız kalıp düşünemeyeşimdendi bu kadar zaman sonra hissettiklerim.Hep birşeyler vardı oyalanmamı saglayan,ya da hep birileri..Bugün ilk defa yastıga kafamı koydugumda,sorgulama sansı buldum kendimi..Aradığım şey çok basitti aslında,bana göre basit ya da..Yıllardır bulamayışımın sebebini düşündüm sonra,yanlış

yerlerde mi aramıstım,yoksa uçarı kişiliğimden dolayı mı aradığım seyi bulamamıştım.Hep pozitif olmakla,umursamaz durmakla mı alakalıydı ya da.. Öyle ya da böyle istedigim seyi bulamamıstım,artık bıraktım beklemeyi,istemeyi..Tamamen akışında yaşıyorum hayatı.Bana darılıp gücenmeyin nolur,siz sebep oldunuz bunlara,siz sebep oldunuz "bu" bana..